حکاکی ، روشی برای ایجاد چاپ از یک صفحه فلزی ، معمولاً مسی ، که طرح توسط آن حک شده است.
ورق مسی ابتدا با یک ماده مقاوم در برابر اسید به نام زمین حکاکی پوشانده می شود که از طریق آن طرح با ابزار تیز کشیده می شود.
زمین معمولاً ترکیبی از موم زنبور عسل، قیر و رزین است. سپس صفحه در معرض اسید نیتریک یا ماده هلندی قرار می گیرد، که آن قسمت هایی از صفحه را که توسط زمین محافظت نشده اند می خورد و الگویی از خطوط فرورفته را تشکیل می دهد.
این خطوط جوهر بر روی ظروف قلم زنی را نگه می دارند و هنگامی که صفحه روی کاغذ مرطوب قرار می گیرد ، طرح به کاغذ منتقل می شود و یک چاپ تمام شده ایجاد می شود.
در انواع اچینگ معروف بهaquatint ، یک صفحه مسی از طریق لایه‌ای از رزین گرانول ذوب شده در معرض اسید قرار می‌گیرد و یک سطح حفره‌دار یکنواخت باقی می‌گذارد که وقتی دانه‌ها برداشته می‌شود و صفحه چاپ می‌شود، نواحی وسیعی از رنگ ایجاد می‌کند.
اچینگ و آکواتینت اغلب در یک چاپ با استفاده از کارهای متوالی صفحه آن ترکیب می شوند.
مسابقه بریتانیکا آزمون همه چیز در هنر و طراحی (قسمت دوم).
عمل چاپ از صفحات فلزی حکاکی شده از عرف حکاکی طرح روی زره بیرون آمد و توسط چاپگران به عنوان روشی آسان برای حکاکی پذیرفته شد . اولین حکاکی تاریخ در سال 1513 توسط هنرمند سوئیسی ساخته شداورس گراف ، که از صفحات آهنی چاپ می کرد.
گرافیست پرکار آلمانیآلبرشت دورر تنها پنج قلم کاری کرد. در اوکانن» (1518)، او سعی کرد از کیفیت رسمی و از پیش برنامه ریزی شده حکاکی ها تقلید کند، و نشان داد که خودانگیختگی و خط روان اچ هنوز در شمال اروپا ارزشی ندارد.
هنرمند ایتالیایی پارمیجانینو در قرن شانزدهم، با ضربات زیبای خود که تکنیک اچ را آسان می کرد، بر هنر و تکنیک اچ تسلط یافت.
