روی لباس یک نیم تنه یا جلیقه تا کمر و یک مانتو بلند ( قبا ) است که در قسمت بالاتنه بسته اما از کمر تا مچ پا باز است. یک کلاه پولک دار با یک یا چند روسری پیچیده می شود.
در قوچان، شهری در خراسان با جمعیت کرد، لباس زنانه کردی با سایر مناطق کاملاً متفاوت است. عناصر اساسی آن عبارتند از: لباسی تا روی زانو با یقه گرد و آستین‌هایی بدون سورانی که زیر تونیک تا باسن و دامن پوشیده می‌شود . جوراب بلند ضخیم و یک روسری به اندازه 1.5 متر مربع این لباس را کامل می کند (به xx، زیر مراجعه کنید).
لباس مردانه . لباس مردان کردی از منطقه ای به منطقه دیگر تفاوت چندانی ندارد، به استثنای لباس های خراسان در اطراف قوچان.
در آذربایجان، کردستان و کرمانشاه، مردان کرد عموماً پیراهنی ( کراس ) با یقه گرد و آستین هایی که در مچ به سورانی ختم می شود، می پوشند. یک جلیقه دکمه‌دار مانند لباس‌های نظامی ( kavā ؛ بشقاب cxl ) یا یک جلیقه بدون دکمه ( čūka ؛ بشقاب cxli ) با گردن باز.
و شلوار گشاد ( پانتول ) که در مچ پا نصب شده است. پری پایین این شلوار از مهاباد تا کرمانشاه کاهش می یابد. ارسی پنبه ای ( peštand) به عرض 60-70 سانتی متر و طول 3-4 متر از طول از وسط تا می شود و از کمر تا سینه به دور تنه پیچیده می شود.
سرپوش معمولی شامل یک عمامه ( pač ) به طول 2-3 متر است که معمولاً از پارچه‌های حاشیه‌دار است، به جز نوعی خراطین به نام āḡābānū . دور کلاهک ( کلاو ) پیچیده می شود که بدون عمامه نیز می توان آن را پوشید.
پوشش مردان قوچان کاملاً متفاوت است: پیراهن بدون یقه قرمز یا سفید آستین دار بدون سورانی ، شلوار باریک، مانتویی تا روی زانو، نوعی ساق ( پاتاوا ) به پهنای 20 سانتی متر و 1. متر طول، یک کمربند چرمی باریک و یک کلاه نمدی یا خز.
تغییرات . در لباس‌های کردی تنوع‌های کوچک زیادی وجود دارد که نشان‌دهنده تفاوت‌های سنی است که برای مناسبت‌های خاص طراحی شده یا با تغییر فصل‌ها سازگار شده است. به عنوان مثال، جوانان تمایل دارند از رنگ های روشن تر و روشن تر استفاده کنند.
